Η δολοφονία του ρώσου στρατηγού Ίγκορ Κιρίλοφ στη Μόσχα δεν ήταν απλώς άλλη μία απώλεια στη σκακιέρα του ρωσο-ουκρανικού πολέμου. Ήταν μια άρτια εκτελεσμένη επιχείρηση που διαπερνά το πέπλο της ρωσικής ασφάλειας, εκθέτει τη στρατιωτική ευθραυστότητα του Κρεμλίνου και διαταράσσει τα δεδομένα ενός πολέμου φθοράς που βρίσκεται στην τρίτη του χρονιά. Το χτύπημα, τολμηρό και πολυδιάστατο, εμπεριέχει στοιχεία εκδίκησης, ψυχολογικού πολέμου και στρατηγικής ανατροπής, καθιστώντας το κάτι πολύ περισσότερο από ένα μεμονωμένο γεγονός.
Ο 54χρονος ανώτατος αξιωματικός, επικεφαλής των δυνάμεων προστασίας από πυρηνικά και χημικά όπλα, σκοτώθηκε την Τρίτη σε βομβιστική επίθεση σε δρόμο της Μόσχας, σε μία από τις πλέον τολμηρές δολοφονίες υψηλά ιστάμενων αξιωματούχων, από την έναρξη του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας πριν σχεδόν τρία χρόνια.
Ο ανώτατος ρώσος αξιωματικός σκοτώθηκε μαζί με έναν βοηθό του όταν εκρηκτικός μηχανισμός, τοποθετημένος σε σκούτερ, πυροδοτήθηκε την ώρα που έφευγε για το γραφείο του κοντά στην είσοδο πολυκατοικίας του σπιτιού του. Λίγη ώρα μετά, οι αρχές επιβεβαίωσαν το περιστατικό σε ανακοίνωσή τους.
Σύμφωνα με Ουκρανό αξιωματούχο της υπηρεσίας ασφαλείας S.B.U – ο οποίος μίλησε υπό καθεστώς ανωνυμίας σε δυτικό μέσο – η δολοφονία ήταν το αποτέλεσμα επιχείρησης των μυστικών υπηρεσιών του Κιέβου. Ο ίδιος αξιωματούχος επιβεβαίωσε τις λεπτομέρειες που έδωσαν οι ρωσικές αρχές και ανέφερε ότι ο Κιρίλοφ «ήταν για την Ουκρανία νόμιμος στόχος».
Μόλις μία ημέρα πριν τη δολοφονία του, η Ουκρανία είχε κατηγορήσει τον Κιρίλοφ για «μαζική χρήση απαγορευμένων χημικών όπλων» εναντίον ουκρανικών θέσεων, υποστηρίζοντας ότι τα ρωσικά στρατεύματα χρησιμοποιούσαν τοξικές ουσίες σε τεράστιες ποσότητες για να αναγκάσουν τους Ουκρανούς στρατιώτες να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους.
Βάσει του οργανογράμματος των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, ο Ι. Κιρίλοφ είχε αναλάβει την διεύθυνση προστασίας των στρατευμάτων από πυρηνικές και χημικές επιθέσεις, ενώ παράλληλα οι δυνάμεις που διεύθυνε εκτελούσαν ειδικές επιθετικές αποστολές, ειδικευμένες στην χρήση εμπρηστικών και θερμοβαρικών όπλων. Σύμφωνα με το RIA Novosti, ο Κιρίλοφ είχε συνεισφέρει σημαντικά και στην ανάπτυξη του συστήματος θερμοβαρικών πυραύλων TOS-2, το οποίο ο ρωσικός στρατός χρησιμοποιεί κατά κόρον στην Ουκρανία.
Τα πολλαπλά μηνύματα
Η δολοφονία του Ιγκόρ Κιρίλοφ, είχε σαφή στόχο και πολλαπλά μηνύματα, τόσο συμβολικά όσο και στρατηγικά.
Πρώτον, η επίθεση αποτέλεσε (κατά την ουκρανική εκδοχή) αντίποινα για τη χρήση απαγορευμένων χημικών όπλων από τη Ρωσία στην Ουκρανία, καθώς ο Κιρίλοφ κατηγορούνταν για τη μαζική χρήση τοξικών ουσιών σε θέσεις Ουκρανών στρατιωτών. Η πράξη αυτή έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα ότι η Ουκρανία δεν πρόκειται να αφήσει εγκλήματα πολέμου αναπάντητα.
Δεύτερον, είχε έντονο ψυχολογικό αντίκτυπο στη ρωσική στρατιωτική και πολιτική ηγεσία. Η δολοφονία ενός τόσο σημαντικού αξιωματούχου εντός της Μόσχας κλονίζει το αίσθημα ασφάλειας στο Κρεμλίνο και δημιουργεί ένα κλίμα φόβου: «Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο». Τέτοιες ενέργειες αποδεικνύουν ότι ακόμη και στα κέντρα εξουσίας της Ρωσίας, η ασφάλεια δεν είναι εγγυημένη.
Τρίτον, το χτύπημα αποδυναμώνει τη ρωσική αλυσίδα διοίκησης. Ο Κιρίλοφ είχε επιτελικό ρόλο σε κρίσιμους τομείς, όπως η χημική άμυνα και οι επιθετικές επιχειρήσεις με ειδικά όπλα, και η απώλειά του ενδέχεται να προκαλέσει προσωρινή αποδιοργάνωση στη ρωσική στρατιωτική μηχανή.
Παράλληλα, η επίθεση είχε και προπαγανδιστική διάσταση. Ο Κιρίλοφ ήταν εξέχουσα φιγούρα της ρωσικής προπαγάνδας κατά της Ουκρανίας. Η δολοφονία του λειτουργεί ως συμβολικό πλήγμα στην προπαγανδιστική μηχανή του Κρεμλίνου και στέλνει το μήνυμα ότι όσοι συμμετέχουν σε αυτήν δεν είναι ασφαλείς.
Τέλος, η ουκρανική υπηρεσία ασφαλείας S.B.U., με μια τόσο τολμηρή επιχείρηση στην καρδιά της Ρωσίας, απέδειξε τις δυνατότητές της. Η επίδειξη ικανότητας διεξαγωγής επιτυχημένων δολιοφθορών τέτοιας «αξίας στόχου» στο ρωσικό έδαφος, θα αναγκάσει το Κρεμλίνο να αναδιανείμει πόρους για την ενίσχυση της εσωτερικής του ασφάλειας, αποδυναμώνοντας τη συγκέντρωσή του στο ουκρανικό μέτωπο.
Θα «παγιδευτεί» η Μόσχα;
Η δολοφονία του Ιγκόρ Κιρίλοφ δεν είναι απλώς ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά μια πράξη με βαθύ στρατηγικό και συμβολικό υπόβαθρο. Σε μια σύγκρουση όπου η Ουκρανία παλεύει να αντισταθμίσει τα τεράστια μειονεκτήματα απέναντι στον ρωσικό γίγαντα, τέτοιες στοχευμένες επιθέσεις αποκαλύπτουν την ικανότητα του «μικρότερου» να πλήξει εκεί που ο αντίπαλος νιώθει πιο ασφαλής. Ο θάνατος ενός υψηλόβαθμου Ρώσου στρατηγού στην ίδια τη Μόσχα είναι ταυτόχρονα εκδίκηση, προειδοποίηση και ανατροπή της αίσθησης παντοδυναμίας που το Κρεμλίνο προσπαθεί να προβάλει.
Σε έναν πόλεμο όπου τα σύνορα μεταξύ μάχης και προπαγάνδας, πραγματικότητας και ψυχολογικής επιχείρησης είναι θολά, αυτή η δολοφονία στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα: κανείς σας δεν είναι ασφαλής. Το ρήγμα που άνοιξε αυτή η μυστική επιχείρηση στο ρωσικό πολιτικό-στρατιωτικό σύστημα εξουσίας δεν είναι μόνο η απώλεια ενός ιθύνοντα νου, αλλά και συμβολικό.
Και σε έναν πόλεμο φθοράς όπως αυτός, όπου η αντοχή και η ψυχολογία παίζουν καθοριστικό ρόλο, τέτοιες ενέργειες μπορούν να κλονίσουν θεμέλια που φαινόταν ακλόνητα. Για το Κρεμλίνο, η δολοφονία του Κιρίλοφ είναι κάτι περισσότερο από μια «τραγωδία».
Είναι μια τεράστια πρόκληση για την Ρωσία, την στιγμή που διαφαίνεται στον ορίζοντα παράθυρο διαπραγματεύσεων (από τον νέο-ελεγχθέντα αμερικανό πρόεδρο Ν. Τραμπ) που θα οδηγήσει σε εκεχειρία και ίσως σε μια συμφωνία ειρήνης μεταξύ του Κρεμλίνου και του Κιέβου. Από την άλλη, υπάρχουν κύκλοι που θέλουν τη συνέχιση αυτού του πολέμου και της σφαγής, έχοντας πολλαπλά κίνητρα, είτε γεωπολιτικά, είτε οικονομικά.
Και οι εν λόγω κύκλοι δεν είναι μόνο Αμερικανικοί, αλλά και ευρύτερα ευρωπαϊκοί…
Ζ.Χ.