Του Χρήστου Κουτσονάσσιου *
Κωμωδία ή τραγωδία; Ένα ερώτημα που προβληματίζει για την κατάσταση του πολιτικού συστήματος μετά τις ευρωεκλογές. Η καταθλιπτική πραγματικότητα είναι ότι ή κοινωνία μας μοιάζει με ένα άθροισμα ατόμων χωρίς καμιά συλλογική στόχευση, χωρίς καμία έγνοια για το μέλλον της χώρας που ολισθαίνει με μία παρατεταμένη πορεία παρακμής σ΄όλους τους τομείς στον πάτο της Ευρώπης.
Ένα σύστημα ολιγαρχικό που ελέγχει ασφυκτικά την πολιτική ζωή της χώρας, πνίγει εν τη γενέσει τους όλες τις προσπάθειες αναγέννησης, με μοναδικό κριτήριο την αύξηση των υπερκερδών του, αδιαφορώντας πλήρως για την τύχη της κοινωνίας.
Ο Ιούλιος μπήκε για τα καλά με εξαήμερη εργασία, με φωτιές, με αυξήσεις για μία ακόμη φορά στις τιμές της ενέργειας, με αύξηση στον σερβιριζόμενο καφέ και τα λοιπά είδη πρώτης ανάγκης και την ακροδεξιά να επελαύνει στην Ευρώπη, μετά τις εκλογές στη Γαλλία, ποιος όμως ασχολείται σοβαρά μ’ αυτά;
Στον χώρο της ΝΔ ο Μητσοτάκης και το σύστημά του βρίσκεται σε αποδρομή σε μία μάλλον μη αναστρέψιμη πορεία, εφόσον δεν πρόκειται να αλλάξει την πολιτική του, γιατί αν την αλλάξει οι πρώτοι που θα τον ρίξουν είναι οι επιχειρηματικοί χορηγοί του. Σαμαράς και Καραμανλής απηύδησαν με την κατάσταση στην αντιπολίτευση και προσπαθούν μόνοι τους να αντισταθούν στον Μητσοτάκη με μοναδικό κριτήριο το δεξιόμετρο, ολοταχώς προς τα πίσω στην αυθεντική ορθόδοξη σκληρή δεξιά, χωρίς πολιτικές επιμιξίες, είναι αυτό που προτείνουν ως λύση. Εκείνο όμως που με ξεπερνάει είναι αρκετοί δεξιοί εκφράζουν την αγωνία τους για την άνοδο της ακροδεξιάς στη Γαλλία!. Η ακροδεξιά κυβερνάει στην Ελλάδα, η Γαλλία τους μάρανε;
Στην αριστερά και ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ αφού αποχώρησαν οι ομάδες του αριστερόμετρου, οι οποίες αμφισβήτησαν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο του κόμματος, επειδή δεν τον γούσταραν, λες και υπάρχει κάποιο μικρόβιο, κάποιος άγνωστος πολιτικός υιος σ’ αυτό το κόμμα και αμέσως δημιουργήθηκαν νέες ομάδες αμφισβήτησης, στις οποίες έδωσε δικαιολογημένα επιχειρήματα η συμπεριφορά του νέου προέδρου, ο οποίος δίνει την εντύπωση ότι διευθύνει ανώνυμη εταιρεία και όχι πολιτικό κόμμα με έναν ναρκισσισμό που είναι ορατός μέχρι την άλλη όχθη του ατλαντικού. Στις ομάδες αμφισβήτησης συναθροίστηκαν ετερόκλητα άτομα, που ανάμεσα σε στελέχη με σοβαρότητα προστέθηκαν και πρώην πασοκογενείς υβριστές μέχρι το 2017 της αριστεράς, οι οποίοι ως δια μαγείας σε μία ημέρα μεταμορφώθηκαν και έγιναν τιμητές του ορθού αριστερού λόγου και της συνέπειας. Ο δε πρώην πρόεδρος απαντά με δηλώσεις του κατά την διάρκεια της αναγόρευσης του ως επίτιμος διδάκτωρ σε τούρκικο ιδιωτικό πανεπιστήμιο (!). Είναι να τρελαίνεται κανείς.
Στο δε ΠΑΣΟΚ ευρίσκεται η μήτρα της κωμωδίας. Σαν έτοιμοι από καιρό αμφισβήτησαν μετά τις εκλογές τον Ανδρουλάκη, ο οποίος το μόνο προσόν που διαθέτει είναι οι κομματικοί μηχανισμοί και η ίντριγκα, από πολιτική άστα να πάνε. Επτά υποψηφιότητες για την αρχηγεία μέχρι σήμερα και αναμένονται και άλλες. Φαίνεται να το διασκεδάζουν και καλά κάνουν! Οι περισσότερες κωμικές υποψηφιότητες βωβού κινηματογράφου, υπαρκτών φαντασμάτων, αστειεύονται ακόμα και για πρωθυπουργία -ναι υπάρχουν και τέτοιες δημόσιες δηλώσεις!
Στο ΚΚΕ δεν έχει αλλάξει τίποτα τα τελευταία 30-40 χρόνια, ότι και αν συμβαίνει στην Ελλάδα και στον κόσμο, εκείνοι σταθεροί και ακλόνητοι ως νέοι χιλιαστές περιμένουν με αισιοδοξία σε μία άλλη ζωή την έλευση της δευτέρας παρουσίας του σοσιαλισμού, δεν ενοχλούν κανέναν και δεν ασχολείται κανείς μαζί τους.
Πολλά είπα, θα πω ένα ακόμα: φρέσκα κουλούρια, νέοι άνθρωποι, νέες ιδέες, πολιτικοί ανιδιοτελείς μακριά από καρέκλες, ενταγμένοι στην κοινωνία και στα προβλήματά της.
* Ο Χρήστος Κουτσονάσσιος είναι δικηγόρος
Πηγή: Facebook
Οι απόψεις που εκφράζονται στο παρόν άρθρο αποτελούν προσωπικές απόψεις του συντάκτη / της συντάκτριας και δεν απηχούν απαραίτητα τις απόψεις του neostrategy.gr