Στη χώρα που θέλουν να πείσουν τους πολίτες ότι ο θάνατος αποτελεί «κανονικότητα», είτε από πυρκαγιές, όπως στην Κορινθία, είτε εξαιτίας της διάλυσης των πάντων γύρω μας, όπως στην τραγωδία των Τεμπών, στη χώρα που αναθέτουν στους καθηγητές να παίξουν τον ρόλο ψυχολόγου και μπάτσου για να αντιμετωπίσουν την σχολική βία, όταν υπάρχει υπερπληθωρισμός ψυχολόγων στην κοινωνία, η κυβέρνηση ενδιαφέρεται περισσότερο για τα κυριλέ γκαλά των «γαλαζοαίματων», οι οποίοι ήρθαν στην «εξωτική Ελλάς» να μας «ξεβλαχέψουν», χορεύοντας οι αθεόφοβοι το τραγούδι – σύμβολο της φτωχολογιάς, τη «Δραπετσώνα»