Του Δημήτρη Σούλτα *
Βρισκόμουν περίπου 200 μέτρα μακριά όταν ξέσπασε η φωτιά στο εργοστάσιο στην Κάτω Κηφισιά. Ευτυχώς πέραν του πυκνού καπνού και του μποτιλιαρίσματος στους γύρω δρόμους δεν υπήρξαν θύματα ή τραυματίες.
Αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό θα συμβεί και σε μία επόμενη έκρηξη ή πυρκαγιά. Στην περιοχή υπάρχουν μεγάλες επιχειρήσεις, εργοστάσια, που είναι στημένα προφανώς χωρίς κανένα σχέδιο, στενάκια αδιάβατα ακόμα και υπό ομαλές συνθήκες, νταλίκες και βαριά οχήματα να περνούν ξυστά από τα κτίσματα σε δρόμους που δεν έχουν μονοδρομηθεί (μη σου τύχει να μπεις σε στενό όπου δύο νταλίκες προσπαθούν να περάσουν στον πόντο η μία από την άλλη).
Αδιέξοδα, συρματοπλέγματα και μάντρες στη μέση του πουθενά, πεζοδρόμια ούτε για αστείο και η τραγική ειρωνεία; Εκεί είναι και η σχολή της Πυροσβεστικής κι αυτή σε ένα στενό όπου μετά βίας χωρά ένα ΙΧ και όπου μονίμως υπάρχει μια διαρροή υδάτων.
Από την πρώτη στιγμή το ρεπορτάζ έλεγε ότι δυσκολεύονταν να πλησιάσουν τα πυροσβεστικά οχήματα και ο λόγος ήταν αυτό το άναρχο χάλι.
Η περιοχή είναι ένα «Μάτι» στο οποίο πρέπει μάλλον πρώτα να θρηνήσουμε θύματα και μετά να βάλουμε μια στοιχειώδη τάξη και να προσφέρουμε ασφάλεια στους χιλιάδες εργαζόμενους που δουλεύουν στην περιοχή.
* Δημοσιογράφος
Πηγή: Facebook