Του Σωτήρη Ρούσσου *
Μετά τη συμφωνία Ιράν και Σαουδικής Αραβίας που επετεύχθη με μεσολάβηση της Κίνας και αποδεικνύεται ιδιαίτερα ανθεκτική, το Πεκίνο παρεμβαίνει και πάλι στην Μέση Ανατολή με την επιτυχή διαμεσολάβηση για τη συμφωνία μεταξύ των Παλαιστινιακών οργανώσεων και κυρίως της Φατάχ και της Χαμάς, η οποία συνήφθη στο Πεκίνο.
Δύο είναι κατά τη γνώμη μου τα πιο σημαντικά αποτελέσματα της συμφωνίας. Η αναγνώριση από όλες τις οργανώσεις της ΟΑΠ ως της μόνης νόμιμης εκπροσώπου του Παλαιστινιακή λαού και η δημιουργία μιας κοινά αποδεκτής μεταβατικής κυβέρνησης που θα αναλάβει και την ισοπεδωμένη Γάζα.
Εάν η συμφωνία αποδειχθεί ανθεκτική τότε θα μιλάμε για ιστορική στιγμή του παλαιστινιακού κινήματος, χάρη στην γενοκτονική πολιτική του Ισραήλ.
Από την άλλη πλευρά, η Κίνα αναδεικνύεται για δεύτερη φορά μέσα σε σύντομο διάστημα η θετική δύναμη στην επίλυση συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή, την πιο νευραλγική και εύφλεκτη περιοχή της διεθνούς πολιτικής. Στο ίδιο διάστημα οι ΗΠΑ έχουν αποτύχει οικτρά στον αντίστοιχο ρόλο.
Πρόκειται όπως είχαμε αναφέρει παλαιότερα για βασική αλλαγή στην κινεζική στρατηγική που δείχνει να παίζει πολιτικό ρόλο εκτός του περιφερειακού υποσυστήματος της.
Το κύρος της Κίνας ισχυροποιείται καθώς για τη συμφωνία στο Πεκίνο υπήρχαν απεσταλμένοι της Αιγύπτου, της Αλγερίας, της Ιορδανίας, του Κατάρ, του Λιβάνου, της Ρωσίας, της Σαουδικής Αραβίας, της Συρίας και της Τουρκίας και βεβαίως υπήρχε συννενόηση των Κινέζων με την Τεχεράνη.
Η κυβέρνηση των Αθηνών μάλλον το έμαθε από τις Ισραηλινές εφημερίδες…
Πηγή: Facebook
* O Σωτήρης Ρούσσος, είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Θρησκείας στη Μέση Ανατολή στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και μέλους του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου του ΕΝΑ (Ινστιτούτου Εναλλακτικών Πολιτικών)